Affetmek Üzerine

Bir hata yaptığınızda “Ben bunu nasıl yaptım? Neden öyle söyledim? Keşke öyle davranmasaydım.” vb. cümleler kurarak sürekli pişmanlık duyup, yargılıyorsanız kendinizi, acımasız ve katıysanız kendinize karşı, başkalarını da kolay affedemiyor, kolay yargılıyor, onlara karşı da acımasız ve katı davranıyorsunuz demektir.

Herkesin hata yapma özgürlüğü vardır bu hayatta. Evet, hata yapmaktan bahsediyorum, en az doğru olan şeyleri yapmak kadar hata yapma özgürlüğümüz var. Adı üzerinde “hata” çünkü bilerek yapılmıyor.

Hatalarınızı reddetmek, yadırgamak, onlardan pişman olmak yerine onları kabullenin ve sevin. Size doğruları görme, olgunlaşma, olaylara farklı açıdan bakabilme fırsatı verdiği için.

Ve sizin olduğu kadar diğerlerinin de hata yapmaya hakkı olduğunu unutmayın. Kendi hatalarınızı ne kadar kolay affedip, kabullenirseniz, kendinizi ne kadar kolay bağışlarsanız, başkalarının yaptığı hataları da o kadar kolay affedip, bağışlayabilirsiniz.

 

Eğer bağışlayamadığınız, affedemediğiniz kişiler varsa hayatınızda, kendi hayatınızı şöyle bir gözden geçirin. Bugüne kadar yaptığınız hataları düşünün, kendinize hangi olaylarda haksızlık yaptınız, acımasız davrandınız. Kendinizi affedemediğiniz, bağışlayamadığınız, kendinizden utandığınız anları teker teker gözünüzün önüne getirin. Bunu yaparken gidebildiğiniz kadar geriye gidin, yaşınız kaç olursa olsun ilk hatırladığınız anılarınıza kadar inin. Şu anki bilinç ve farkındalık seviyenizle geçmişinizdeki kendinizle konuşun. Onu sevin, yaptığının hata olduğunu, bilerek yapmadığını bildiğinizi, onu her haliyle sevdiğinizi, hata yapmanın doğal ve normal bir şey olduğunu, hataları yüzünden ona olan sevginizin hiç değişmediğini söyleyin. Hata ona sarılarak, sevgiyi ve güveni hissetmesini sağlayın.

 

Bunu hatırlayabildiğiniz ve kendinizi affedemediğiniz her anınız için yapın. Göreceksiniz ki bir zaman sonra başkalarını da olduğu gibi kabul edip, rahatlıkla affetmişsiniz.