Zaman zaman insanlara yardım etmek isteriz. Peki yardım etmek her zaman doğru bir davranış mıdır ya da ne zaman doğru bir davranıştır?
Yıllar önce üniversitedeyken oda arkadaşım, gelir gider dolabımı kendi dolabı gibi düzenlerdi. Şampuanlar, kremler, makjay malzemeleri buraya, kitaplar, defterler şuraya, kıyafetler dolabın altına, yok çoraplar üste... Ben eski haline getirdikçe, o tekrar kendininki gibi dizayn ederdi. Yapma dediğimde ise, "Bak böyle daha kullanışlı, ben böyle kullanıyorum, çok rahat edeceksin" derdi. Tamam da ben istemiyorum. Benim rahat etmemi istiyorsan bırak beni kendi düzenimle. İçimden defalarca "Sanane be sanane!!!!" diye haykırasım gelirdi... ve böyle fikir ayrılığı yaşardık.. Ne kadar bunalmışım ki (ona göre bana yardımcı olma, bana göre onun beni kontrol etmesi, hayatıma, düzenime burnunu sokması, davranışlarımı yönlendirmeye çalışması) üzerinden 10 yıl geçmesine rağmen hala hatırlıyorum. :))
Bir başka örnek:
Yemek yemeğe gidersiniz:
- Bunu ye mutlaka çok güzel.
- Yok canım istemiyor, başka bir şey yicem
- Aaa olur mu hiç? Ölümü gör bunu ye, valla çok güzel çok seviceksin.
- Yok istemiyorum.
- Ben sipariş verdim bile, bana sonunda teşekkür edeceksin...
...
Bu gibi örnekleri bir çok kişiyle yaşayabiliyoruz. Karşımızdaki istemese bile yardım etmek istiyoruz, ona karışmak, müdahale etmek pahasına. Çünkü bize göre onun yardıma ihtiyacı var ve biz onun iyiliğini istiyoruz. O bilmiyor yardıma ihtiyacı olduğunu ya, biz biliyoruz. O ayırt edemiyor neyin onun iyiliği için olduğunu ya, biz biliyoruz. Karşımızdakini bunaltıp, tepki vermesine sebep olduğumuzda da, "Ben ne yaptım ki? Sadece yardım etmek istedim" deyip onu iyilik bilmez, kötü ilan ediyoruz...
Yardım etmek isterken gerçekten karşımızdakinin bizim yardımımızı isteyip istemediğini anlamalıyız, en azından anlamaya çalışmalıyız. Hatta mümkünse yardım etmek için ondan izin almalıyız. Biz yardımı teklif edebiliriz ama uygulayıp uygulamamak onun kararı olmalı. Kararlarına karışmamalı, müdahale etmemeli, saygı göstermeliyiz. Hata yapacağını öngörsek bile. Çünkü bu hata onun deneyimlemesi gereken bir şey olabilir. Onun bu hayattaki sınavı, ondan öğrenmesi gereken şeyler olabilir. Bunları biz bilemeyiz, her şey mükemmel bir düzen içinde işlediğine göre, her yaşanan şey herkesin ve bütünün hayrına olandır.
Kendi bakış açımızla baktığımız için karşımızdakini de kendimiz gibi algılayıp, karşımızdakinin yardıma ihtiyacı olmadığı zamanlarda bile yardıma ihtiyacı olduğunu düşünebiliyoruz bazen. Mutlaka böyle yap, şöyle davran, böyle söyle, buraya git, bunu yapma, onu alma, bunu giyme... vb. cümlelerle karşımızdakinin davranışlarını yönlendirmeye çalışıyoruz. Bir bakıma ona üstünlük kuruyor, onun hayatına burnumuzu sokuyoruz. Sen doğruyu bilmezsin ben bilirim diyoruz, belki de farkında olmadan.
Bir başka örnek:
Yemek yemeğe gidersiniz:
- Bunu ye mutlaka çok güzel.
- Yok canım istemiyor, başka bir şey yicem
- Aaa olur mu hiç? Ölümü gör bunu ye, valla çok güzel çok seviceksin.
- Yok istemiyorum.
- Ben sipariş verdim bile, bana sonunda teşekkür edeceksin...
...
Bu gibi örnekleri bir çok kişiyle yaşayabiliyoruz. Karşımızdaki istemese bile yardım etmek istiyoruz, ona karışmak, müdahale etmek pahasına. Çünkü bize göre onun yardıma ihtiyacı var ve biz onun iyiliğini istiyoruz. O bilmiyor yardıma ihtiyacı olduğunu ya, biz biliyoruz. O ayırt edemiyor neyin onun iyiliği için olduğunu ya, biz biliyoruz. Karşımızdakini bunaltıp, tepki vermesine sebep olduğumuzda da, "Ben ne yaptım ki? Sadece yardım etmek istedim" deyip onu iyilik bilmez, kötü ilan ediyoruz...
Yardım etmek isterken gerçekten karşımızdakinin bizim yardımımızı isteyip istemediğini anlamalıyız, en azından anlamaya çalışmalıyız. Hatta mümkünse yardım etmek için ondan izin almalıyız. Biz yardımı teklif edebiliriz ama uygulayıp uygulamamak onun kararı olmalı. Kararlarına karışmamalı, müdahale etmemeli, saygı göstermeliyiz. Hata yapacağını öngörsek bile. Çünkü bu hata onun deneyimlemesi gereken bir şey olabilir. Onun bu hayattaki sınavı, ondan öğrenmesi gereken şeyler olabilir. Bunları biz bilemeyiz, her şey mükemmel bir düzen içinde işlediğine göre, her yaşanan şey herkesin ve bütünün hayrına olandır.
Yorumlar
Yorum Gönder